Soxulcan Gübrəsi (Vermikompost): Torpağın Qızılı

 

Soxulcan Gübrəsi Nədir?

Soxulcan gübrəsi və ya elmi adı ilə vermikompost, qırmızı Kaliforniya soxulcanlarının (Eisenia fetida) orqanik tullantıları (bitki qalıqları, heyvan peyini, mətbəx tullantıları) yeməsi və həzm etməsi nəticəsində əmələ gələn son məhsuldur. Bu, tamamilə təbii, qoxusuz və yüksək keyfiyyətli üzvi gübrədir.

Prosesin özü vermikompostlama adlanır. Soxulcanlar tullantıları yeyərək onların tərkibindəki qida maddələrini bitkilərin asanlıqla mənimsəyə biləcəyi formalara çevirir və öz nəcisləri şəklində xaric edirlər.


Faydaları Nələrdir? Niyə Onu Seçməliyik?

Soxulcan gübrəsi digər gübrələrdən həm kimyəvi, həm də bioloji tərkibə görə üstündür:

1. Yüksək Qida Dəyəri

  • Zəngin Tərkib: Tərkibində azot (N), fosfor (P), kalium (K) kimi əsas qida maddələri, həmçinin kalsium, maqnezium, dəmir və s. kimi bir çox mikroelementlər cəmləşib.

  • Mənimsənilmə: Bu gübrədəki qida maddələri bitkilər tərəfindən yavaş və davamlı şəkildə mənimsənilir. Beləliklə, bitkinin kökləri "yanmır" və qidalanma uzun müddət davam edir.

2. Bioloji Aktivlik

  • Faydalı Mikroorqanizmlər: Vermikompost trilyonlarla faydalı bakteriya və fermentlərlə zəngindir. Bu mikroorqanizmlər torpağın sağlamlığını bərpa edir, aerasiyanı (havalanmanı) yaxşılaşdırır və torpaqdakı qida maddələrini bitki üçün əlçatan edir.

  • Böyümə Hormonları: Tərkibində bitkilərin böyüməsini stimullaşdıran auksin və gibberellin kimi təbii hormonlar var. Bu, məhsuldarlığı və bitkinin inkişaf sürətini artırır.

3. Torpaq Strukturunun Yaxşılaşdırılması

  • Su Saxlama Qabiliyyəti: Soxulcan gübrəsi süngər kimi davranaraq torpağın su saxlama qabiliyyətini artırır. Bu, xüsusilə quraq ərazilərdə suvarma ehtiyacını azaldır.

  • Aerasiya: Onun dənəvər strukturu torpağın sıxlaşmasının qarşısını alır və köklərin nəfəs almasını asanlaşdırır.


Necə İstifadə Olunur?

Soxulcan gübrəsi demək olar ki, bütün növ bitkilər üçün təhlükəsizdir və müxtəlif yollarla istifadə edilə bilər:

Tətbiq ÜsuluTəsviri
Əsas Gübrə (Torpağa Qarışdırma)Əkinqabağı və ya əkin zamanı torpağa qarışdırılır. Bitkinin kök sisteminə yaxın yayıla bilər.
Fidan GübrəsiAğac və ya kol əkilərkən hər fidanın altına 0.5 - 1 kq qədər qoyulur.
Üst GübrələməArtıq əkilmiş bitkilərin ətrafına səpilir və yüngülcə torpağa qarışdırılır.
Maye Gübrə (Çay)Gübrənin özü suda isladılır və soxulcan gübrəsi çayı adlı maye gübrə hazırlanır. Bu maye həm suvarma, həm də yarpaqdan qidalandırma üçün ideal təbii stimulyatordur.

Биогумус или Вермикомпост

Биогумус, или Вермикомпост

 Биогумус — экологически чистое органическое удобрение

 Биогумус — универсальное органическое удобрение Это концентрированное удобрение содержит в сбалансированном сочетании целый комплекс необходимых питательных веществ и микроэлементов, ферменты, почвенные антибиотики, витамины, гормоны роста и развития растений. В нем большое количество гуминовых веществ. Биогумус — уникальное микробиологическое удобрение, в котором обитает полезное сообщество почвенных микроорганизмов, создающих плодородие земель. Биогумус не содержит патогенную микрофлору, яйца гельминтов, семян сорняков и тяжелые металлы. Удобрение легко и постепенно усваивается растениями в течение всего цикла своего развития.

 Биогумус — это 100%-ое органическое удобрение! Это — гарантия получения экологически чистого урожая. После внесения биогумуса в почву положительный эффект наблюдается на протяжении 5-ти лет. Биогумус в 10-15 раз эффективнее любых известных органических удобрений и совершенно безвреден на любых почвах. Может использоваться как самостоятельный грунт.

Вермикомпост

 Вермикомпост, или биогумус, — органическое удобрение, продукт переработки органических отходов сельского хозяйства дождевыми червями (чаще всего Eisenia foetida и Lumbricus rubellus) и бактериями с участием других организмов (насекомые, грибы и т. д.). В процессе вермикомпостирования семена сорняков проходят через организм червя и теряют свою всхожесть. Помимо этого в вермикомпосте по сравнению с навозом снижается содержание кишечной палочки. Уменьшается токсичность тяжёлых металлов за счёт их перехода в комплексные труднорастворимые соединения, практически недоступные для растений. Как и все органические удобрения, вермикомпост улучшает структуру почвы и её водно-физические свойства. 

Bitkidə Qida Çatışmazlığı və əlamətləri

 Bitkinin ideal inkişafı istilik, nəm, günəş işığı, torpağın fiziki, bioloji və kimyəvi xüsusiyyətləri ilə bağlıdır. Hava və iqlim kimi ekoloji faktorlarla yanaşı torpak pH-ı, havalanma xüsusiyyətləri, maddələr nisbəti, torpağın bioloji quruluşu, qida elemetlərinin tarazlığı bitkinin torpaqdakı qida elementlərindən faydalanma vəziyyətini təyin edən faktorlardır. Bu faktorlar bitkinin inkişafı baxımından gübrələmə qədər dəyərlidir və öncədən nəzərə alınmaları vacibdir. 

 Bitkilər karbon, hidrogen və oksigeni hava və sudan, digər bütün qida elementlərini isə torpaqdan təmin edir. Bitkinin ən çox ehtiyacı olan qida maddələri kalsiyum, azot, fosfor, maqneziyum, kalium və kükürtdür. Bu elemetlər hər hektara 11,2 kq-dan 440 kq-dək verilməlidir. Bitkinin ən az ehtiyac duyduğu elemetlər isə bor, xlorid, mis, dəmir, manqan, molibden və sinkdir. Bunlardan molibden hər hektara 15 qr, dəmir və manqan isə 700 qr verilməlidir. 

 Bitkidə qida çatışmazlığı və əlamətləri

 Bitkilər lazımi qidaları kifayət qədər ala bilmədikləri zaman, gözlə görünən çatışmazlıq əlamətləri göstərirlər. Əsas çatışmazlıq əlamətləri bunlardır: 

Azot çatışmazlığı: Bitkinin inkişafına mane olur, rəngi saralır. Yarpağ ucları bitkinin altındakı yarpaqlardan başlayaraq qırmızımtıl qəhyəyi rəngdə olur. 

Fosfor çatışmazlığı: Kökün inkişafına mane olur, saplar uzanır, bitkinin yetkinləşməsi gecikir. Bitkinin rəngi göyərir.